Znamy już pełną obsadę przyszłorocznych Mistrzostw Świata na długim torze. Do cyklu wraca kilku zawodników, w tym były złoty medalista tych zmagań.
![]()
Cykl dwóch prędkości
Tegoroczne zmagania o medale wyjątkowo przebiegały pod dyktando wyłącznie czterech uczestników. Zdecydowany ton rywalizacji narzucali bowiem reprezentanci Niemiec – Martin Smolinski, Lukas Fienhage oraz Brytyjczycy – Chris Harris, Zach Wajtknecht. Niech świadczy o tym fakt, że już po trzecim turnieju w Scheeßel strata piątego zawodnika do czołowej czwórki wynosiła odpowiednio 23, 27, 29 i 33 punkty.
Co by jednak nie mówić, mimo braku jakichś większych emocji, kwestia złotego, srebrnego i brązowego krążku rozstrzygnęła się dopiero podczas finałowej rundy w Roden. Przed jej rozegraniem przewodzący wtedy w klasyfikacji Smolinski (80) miał osiem punktów przewagi nad Fienhage (72), natomiast interesująco wyglądała sytuacja między Harrisem a Wajtknechtem, gdzie obaj zgromadzili po 68 punktów. Finalnie popularny „Smoła” utrzymał tę przewagę nad młodszym rodakiem, dzięki czemu po raz trzeci w karierze i drugi raz z rzędu został Indywidualnym Mistrzem Świata, a młodszy z Niemców musiał zadowolić się tytułem wicemistrza. Z kolei brąz zawisł na szyi Wajtknechta, który w holenderskich zawodach zajął drugie miejsce, podczas gdy Harris uplasował się na czwartej lokacie.
Powroty i znak zapytania
Poznaliśmy już wszystkich stałych uczestników long trackowego czempionatu w 2025 roku. Do cyklu powraca kilku zawodników, w tym Erik Riss czy Stephan Katt. Pierwszy z nich, co ciekawe, powraca do cyklu po aż ośmioletniej przerwie. Ostatni start aktualnego lidera Landshut Devils w Krajowej Lidze Żużlowej miał miejsce w 2016 roku i zwieńczony był tytułem mistrzowskim. W późniejszych latach syn słynnego Gerda Rissa postawił wszystkie siły na klasyczną odmianę speedway’a przyznając, że sam świadomie zrezygnował z obrony trofeum i dalszym startów na długim torze. Teraz jednak 29-latek wraca, dzięki wygranej w turnieju Challenge i z pewnością będzie jednym z głównych kandydatów do wywalczenia medalu.
Z kolei Katt wraca do zmagań po rocznej absencji, wynikającej z braku utrzymania się w czołowej szóstce w sezonie 2023. 45-latek podobnie jak jego młodszy reprezentant Niemiec, prawo startu w przyszłorocznych finałach zapewnił sobie dzięki turniejowi Challenge. Mimo że uplasował się w nim na ósmej pozycji, a awans uzyskiwała czołowa piątka, to skorzystał na fakcie, iż wyższe lokaty zajmowali ci, którzy w tej edycji long trackowych mistrzostw zdobywali medale. Do największych sukcesów doświadczonego jeźdźca należą brązowy medal wywalczony indywidualnie w 2011 roku, a także dziesięć krążków zdobytych w Drużynowych Mistrzostwach Świata. Ponadto w swoim dorobku ma 3 złote krążki i po jednym srebrze oraz brązie Mistrzostw Europy na trawie.
Organizatorzy „dzikie karty” przyznali Mathiasowi Trésarrieu, Mika Meijerowi i Tero Aarnio. Jeśli chodzi zaś o Long Track Challenge to tutaj przepustki to głównego czempionatu otrzymali jeszcze Holendrzy Henry van der Steen, Dave Meijerink oraz Niemiec Daniel Spiller. W przypadku Meijerinka sytuacja wygląda o tyle ciekawie, bo 24-latek jeszcze w trakcie tego sezonu zdecydował się wykonać dość radykalny krok i zawiesić swoją karierę. Nie wiadomo zatem czy brązowy i srebrna medalista Mistrzostw Europy na trawie z 2020 i 2024 roku oraz Drużynowy Mistrz Świata długiego toru z 2023 roku zdecyduje się ją kontynuować.
Mocno pokrzywdzeni mogą czuć się Czesi, nie otrzymując od FIM-u chociażby nawet jednej nominacji. Dotychczas kibice z tego kraju mogli obserwować Josefa Franca (zakończył już karierę) czy Hynka Štichauera.
—> Kalendarz Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze 2025 <—
Obsada Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze 2025:
Stali uczestnicy:
1. Martin Smolinski (Niemcy)
2. Lukas Fienhage (Niemcy)
3. Zach Wajtknecht (Wielka Brytania)
4. Chris Harris (Wielka Brytania)
5. Andrew Appleton (Wielka Brytania)
6. Kenneth Hansen (Dania)
—————————————
7. Erik Riss (Niemcy)
8. Daniel Spiller (Niemcy)
9. Henry van der Steen (Holandia)
10. Dave Meijerink (Holandia)
11. Stephan Katt (Niemcy)
————————————–
12. Mathias Trésarrieu (Francja)
13. Mika Meijer (Holandia)
14. Tero Aarnio (Finladnia)
Kwalifikowani rezerwowi:
1. Jordan Dubernard (Francja)
2. Jake Mulford (Wielka Brytania)
3. Steven Labouyrie (Francja)
4. Henri Ahlbom (Finladnia)
5. William Kruit (Holandia)
Erik Riss po ośmiu latach wraca po ośmiu latach do cyklu Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze jako stały uczestnik
Aby nie przegapić najciekawszych artykułów kliknij obserwuj speedwaynews.pl na Google News
Obserwuj nas!
