W minioną sobotę 6 lipca we francuskim Tayac odbyły się Indywidualne Mistrzostwa Europy na trawie. Ciekawe zawody zwyciężył jeżdżący w "kratkę" Chris Harris. Kompletnie poniżej oczekiwań pojechał obrońca tytułu - Romano Hummel.
![]()
Jechał w „kratkę”, został mistrzem
Faworytów do zwycięstwa w Tayac było kilku. Wśród nich znajdował się popularny Brytyjczyk – Chris Harris. Pierwszy bieg wielokrotnego reprezentanta swojego kraju wyglądał bardzo słabo, żeby nie powiedzieć dramatycznie. „Bomber” był bardzo wolny, a na dystansie brakowało mu aspiracji do walki. Kolejne biegi wyglądały już znacznie lepiej. U Harrisa było widać znacznie lepsze starty oraz odpowiednio spasowany motor.
Najwięcej dała mu wygrana w ostatnim biegu rundy zasadniczej, w której pokonał między innymi Kennetha Hansena oraz obrońcę tytułu Romano Hummela. Dodatkowe 5 punktów na koncie 41-latka sprawiły, że zajął on ostatnie, premiowane bezpośrednim awansem do finału, czwarte miejsce.
Pierwsze metry wielkiego finału nie były najlepsze dla Harrisa. Został na starcie, skutkiem czego jako ostatni dojechał do pierwszego łuku. Sporym szczęściem dla niego okazał się wybór pola startowego, bowiem tak spóźniony w dojeździe do pierwszego wirażu zaryzykował i „pojechał po bandzie”. Niczym Tomasz Gollob w 2010 roku Brytyjczyk, jazdą przy samym „dmuchańcu” nabrał ogromnej prędkości, dzięki czemu na wyjściu z łuku był już na drugiej pozycji. Chwilę później na szczycie prostej przeciwległej minął bardzo dobrze dysponowanego Dave’a Meijerinka. Po tej akcji z metra na metr Chris Harris tylko i wyłącznie powiększał swoją przewagę nad rywalami, tym samym sięgając po swój pierwszy złoty medal Indywidualnych Mistrzostw Europy na trawie.
Dramatyczny występ obrońcy tytułu
Tak jak już pisaliśmy wcześniej, faworytów do zwycięstwa było wielu, jednakże znaczna większość znawców grasstracku stawiało na jedno nazwisko. Oczywiście mowa tu o Romano Hummelu. Holender do sobotniej rywalizacji przystępował jako obrońca tytułu, a zarazem jako pretendent do trzeciego z rzędu mistrzostwa. Pierwszy bieg wyglądał bardzo dobrze w wykonaniu 25-latka. Zajął drugą pozycję, przegrywając jedynie ze swoim kolegą z reprezentacji, który zarazem jedzie swój najlepszy sezon w dotychczasowej karierze.
Kolejne dwie gonitwy były istnym dramatem dla ubiegłorocznego triumfatora. Wówczas, gdy wszyscy spodziewali się po Romano efektownych zwycięstw, ten z biegu na bieg jechał coraz gorzej. Przysłowiowym „gwoździem” do trumny Hummela był ostatni wyścig rundy zasadniczej. Holender miał jeszcze wtedy szansę na bezpośredni awans do finału. Jednakże tak słabego biegu w wykonaniu Holendra nikt się nie spodziewał. Zero na koncie 25-latka potwierdziło tylko jego niedyspozycję, a zarazem przypieczętowało wypadnięcie z rywalizacji o trzeci złoty medal mistrzostw.
Był bliski złota
Swój życiowy sezon na trawie odjeżdża Dave Meijerink. Udowadniał już to nie raz w krajowych mistrzostwach, nie raz „ucierając nosa” Romano. Swoją kapitalną dyspozycję zaprezentował również w Tayac. Do samych zawodów podchodził dość różnie, gdyż jak nie raz powtarzał, francuski tor nie należy do jego ulubionych. Po sobotnich mistrzostwach zapewne to się zmieniło.
24-latek idealnie wszedł w zawody dwukrotnie wygrywając. Następnie w kolejnych dwóch gonitwach poszło mu nieco gorzej, ponieważ zapisał na swoim koncie dwie „czwórki”. 18 punktów wystarczyło do tego, by Dave wygrał rundę zasadniczą.
W finale Holender odnotował kapitalny start i dojazd do pierwszego łuku, dzięki czemu znacząco przybliżył się do upragnionego tytułu. Niestety dla niego samego, z prowadzenia długo się nie nacieszył. Tak jak już wcześniej pisaliśmy, po szerokiej niezwykłej prędkości nabrał Chris Harris i już na szczycie prostej przeciwległej Meijerink stracił prowadzenie. Co prawda próbował jeszcze dogonić Brytyjczyka, jednakże ten był po za jego zasięgiem. Tym samym na szyi Holendra zawisł srebrny medal, jednocześnie będąc jego największym póki co indywidualnym sukcesem.
Co raz lepszy sezon Niemca
Tak jak już wcześniej informowaliśmy, w tym sezonie na szczyty tabel powrócił Lukas Fienhage. Niemiec po zdobyciu Indywidualnego Mistrzostwa Świata na długim torze w 2020 roku, z sezonu na sezon notował coraz większy regres. Poprzedni rok był jednym z najgorszych w całej karierze 24-latka. Początek tego sezonu wyglądał bardzo obiecująco dla niego. Zwyciężył on chociażby w półfinale tych mistrzostw czy też stanął na podium pierwszej rundy Indywidualnych Mistrzostw Świata na długim torze.
W Tayac Niemiec podobnie jak Dave Meijerink, bardzo dobrze wszedł w zawody, zdobywając dwie „piątki”. Następnie zaliczył małą wpadkę, przyjeżdżając na czwartym miejscu. Szybko jednak wprowadził odpowiednie korekty do swojej maszyny i zwyciężył w swojej ostatniej gonitwie rundy zasadniczej. W biegu finałowym od samego startu do mety Fienhage znajdowywał się za plecami Meijerinka, a więc do mety dojechał na trzeciej pozycji, sięgając po swój pierwszy medal Indywidualnych Mistrzostw Europy na trawie w karierze.
Lukas Fienhage (po lewej) i Chris Harris (po prawej)
Wyniki finału Indywidualnych Mistrzostw Europy na trawie w Tayac:
1. Chris Harris (Wielka Brytania) (1,4,3,5) 13 + 1. miejsce w finale A
2. Dave Meijerink (Holandia) (5,5,4,4) 18 + 2. miejsce w finale A
3. Lukas Fienhage (Niemcy) (5,5,2,5) 17 + 3. miejsce w finale A
4. Stéphane Trésarrieu (Francja) (4,1,3,4) 12 + 1. miejsce w finale B + 4. miejsce w finale A
—————————————————–
5. Mika Meijer (Holandia) (1,2,5,3) 11 + 2. miejsce w finale B + 5. miejsce w finale A
6. Kenneth Hansen (Dania) (5,3,4,4) 16 + 6. miejsce w finale A
7. Jordan Dubernard (Francja) (2,5,3,3) 13 + 3. miejsce w finale B
8. Henry van der Steen (Holandia) (2,4,1,3) 10 + 4. miejsce w finale B
9. Jacob Bukhave (Dania) (3,2,5,2) 12 + 5. miejsce w finale B
10. Jan Macek (Czechy) (D,4,5,2) 11 + defekt w finale B
—————————————————–
11. Andrew Appleton (Wielka Brytania) (D,1,1,5) 7 + 1. miejsce w finale C
12. William Kruit (Holandia) (0,3,0,1) 4 + 2. miejsce w finale C
13. Gabriel Dubernard (Francja) (3,1,4,0) 8 + 3. miejsce w finale C
14. Romano Hummel (Holandia) (4,3,1,0) 8 + 4 .miejsce w finale C
15. Timo Wachs (Niemcy) (3,0,0,1) 4 + 5. miejsce w finale C
16. Fabian Wachs (4,0,2,2) 8 + 6. miejsce w finale C
—————————————————–
17. Charley Powell (Wielka Brytania) (2,D,2,W) 4
18. Paul Cooper (Wielka Brytania) (1,2,0,1) 4
19 (R1). Nigel Hummel (Holandia) NS
20 (R2). Mathias Trésarrieu (Francja) NS
Dave Meijerink
Aby nie przegapić najciekawszych artykułów kliknij obserwuj speedwaynews.pl na Google News
Obserwuj nas!
.png)
.png)
.png)
2. runda Indywidualnego Pucharu Polski grupy „B” w Rybniku
Eliminacje SGP 2 w Glasgow
.png)
4. runda DMPJ w Rzeszowie - grupa im. R. Bieleckiego
