Wielu rodziców często pyta: według jakich kryteriów trenerzy drużyn szkolnych i uniwersyteckich oceniają graczy? Skąd wiedzą - kogo wziąć, a kogo nie przyjmować do takiej drużyny? Kto spełnia wymagania, a kto nie? Na czym opierają się, aby dokonać odpowiedniego wyboru?
![]()
Pierwszy etap doboru: ocena materiałów wideo
Pierwszy etap to oglądanie przez trenerów filmów potencjalnego członka swojej drużyny, ponieważ ważna jest dla nich nie tyle imponująca statystyka, ile możliwość zobaczenia gracza w akcji i przekonanie się, czy będzie w stanie rywalizować z naprawdę silnymi zawodnikami. Nagrywanie gier i występów jest szczególnie rozpowszechnione w Ameryce. Takie nagrania są obowiązkową częścią portfolio graczy, którzy chcą dostać się do bardziej prestiżowych drużyn lub szkół.
Oczywiście nie można całkowicie ocenić poziomu zawodnika na podstawie filmów, ale można jednak uzyskać główne, pierwsze wrażenie o osobie. Jeśli pierwsze wrażenie będzie pozytywne, można kontynuować rozmowę. W zasadzie każdy odpowiedzialny trener lub agent, oglądając sportowca przez 2-3 minuty, ogólnie będzie w stanie ocenić jego poziom. Profesjonalne nagrywanie, jak podają eksperci firm rekrutacyjnych, nie jest konieczne – wystarczy dostarczyć film zrobiony smartfonem.
Oprócz wideo z meczów (filmów z zawodów), zaleca się również zapewnienie wideo z indywidualnych treningów: taki zestaw pozwala jak najdokładniej odkryć możliwości sportowca, jego poziom technicznego i fizycznego przygotowania. Im bardziej intensywny trening – tym lepiej, zwłaszcza jeśli wideo jest kręcone dla trenerów amerykańskich. Następnym etapem jest ocena antropometrii sportowca. Kluczowe parametry to wzrost, waga, budowa ciała, długość kończyn. Co więcej, zwraca się też uwagę na technikę, zwinność, umiejętności motoryczne i koordynację w zależności od wieku i wzrostu. Niektórzy doświadczeni trenerzy oceniają te parametry właśnie na podstawie wideo.
Ocena danych antropometrycznych
W każdym sporcie ważna jest antropometria człowieka, a zatem: wzrost, waga, budowa ciała, długość kończyn. Oczywiście zdarzają się bardzo uparci sportowcy, którzy rekompensują braki w danych fizycznych swoimi umiejętnościami i pracowitością. Mimo to naturalne parametry ciała są bardzo ważne. W Ameryce i Europie priorytetem jest potencjał zawodnika. Z tego powodu zwraca się uwagę nie na tych nastolatków, którzy są gotowi pokazać dobre wyniki teraz. Obserwuje się takich, którzy za 1-2 lata zmienią się w graczy z perspektywami. Przy tym, ponownie, uwaga jest skupiona nie tylko na parametrach fizycznych, ale także na pracowitości. Istotne jest też to, jaką osobowość ma sportowiec: czy potrafi się komunikować, czy nie jest leniwy, czy szanuje trenera, innych sportowców i kibiców. Co więcej, osoba taka musi być punktualny, odporny na stres i dodatkowo prezentować wystarczająco dobry poziom nauczania.
Występują określone przedziały wiekowe, które wpływają na zainteresowanie graczem. Na przykład w Europie – koszykarze wybierani dla drużyn młodzieżowych mają średnio 16 lat, a więc rekrutacja odbywa się w wieku 13-15 lat. Poza tym we włoskiej i hiszpańskiej koszykówce istnieje zasada, że jeśli gracz trafia do drużyny przed 16. rokiem życia i gra w niej 3 lata (w Hiszpanii) lub 4 lata (we Włoszech), otrzymuje paszport koszykarza i może grać w reprezentacji krajowej.
Aby nie przegapić najciekawszych artykułów kliknij obserwuj speedwaynews.pl na Google News
Obserwuj nas!
